دلیل انتخاب کتاب‌ها و اشعار

در قصیده‌های ۱ نسیمی و عراقی و در قصیده ۱۰۸ ناصرخسرو کلمه قرآن وجود دارد. در این مقاله به قرآن اشاره شده است. در آیه نور کلمه فروغی و در قصیده ۱ اوحدی و در غزل ۱ شهریار و در قصیده ۳۷ مجد همگر کلمه فروغ وجود دارد. در مقاله به غزل و تضمین ۱ فروغی بسطامی و به غزل ۱۸۰ فروغی بسطامی اشاره شده است. در توضیحات فروغی بسطامی در ویکی‌پدیا بیان شده: «و چندی را نیز در شهر کرمان، در خدمت حسنعلی میرزا شجاع‌السلطنه گذراند که در همان دوران، بنا به درخواست شجاع‌السلطنه، تخلص خود را به نام فرزند او «فروغ‌الدوله»، فروغی نهاد. فروغی بسطامی تا پیش از آن در شعرهایش، تخلص مسکین را به‌کارمی‌برد.» در شعر «فی التوحید باری تعالی جل و علا» عطار کلمه کرمان و در غزل ۱۸۰ حکیم نزاری و در غزل ۳۵۲ سعدی کلمه مسکین وجود دارد. در ادامه مقاله به سوره الرحمن اشاره شده است. در سوره الرحمن کلمات نعمت، الله و ولی و در شعر ۱ حمید الدین بلخی کلمات نعمت و الله و در قصیده ۱ سلیم تهرانی و در مقاله کلمات الله و ولی و در قصیده ۱ حافظ و در باب ۱۰۸ انجیل برنابا و در قصیده ۱۰۸ سنایی کلمات شاه و نعمت و در باب ۱ انجیل برنابا و در غزل ۱ آشفته شیرازی کلمه نعمت وجود دارد. در مقاله به غزل‌های ۱۰۸ و ۱۸۰ شاه نعمت الله ولی اشاره شده است. در شعر مجلس اول سعدی و در قصیده و مثنوی ۱ نسیمی و در قصیده ۱ عراقی و در قصیده ۱۰۸ ناصرخسرو کلمه احمد وجود دارد. در مقاله به مثنوی طاقدیس ۱۸۰ ملا احمد نراقی (در بیان رجوع به حکایت خلیل الرحمن) اشاره شده است. در شعر ۱ حمید الدین بلخی و در قصیده ۱۸۰ کمال الدین اسماعیل و در برگ ۱۸۰ کتاب آشنایی با صادق هدایت کلمه انعام وجود دارد در مقاله به آیه ۱۰۸ سوره انعام اشاره شده است. در آیه ۱۰۸ سوره اسراء و در خطبه‌های ۱۰۸ و ۱۸۰ نهج البلاغه کلمه مومنان و در شعر «فی التوحید باری تعالی جل و علا» عطار کلمه مومن وجود دارد. در مقاله به آیه ۱۰۸ سوره مومنون اشاره شده است. در شعر «فی التوحید باری تعالی جل و علا» عطار و در مثنوی و قصیده ۱ نسیمی و در قصیده ۱۰۸ سنایی و در قصیده ۱۸۰ ناصرخسرو و در قصیده ۱۸۰ کمال الدین اسماعیل و در حکمت و خطبه ۱۰۸ نهج البلاغه کلمه حکمت وجود دارد. در مقاله به حکمت‌های ۱۰۸ و ۱۸۰ نهج البلاغه اشاره شده است. در برگ ۱۰۸ کتاب آشنایی با صادق هدایت کلمه مولوی وجود دارد. در مقاله به غزل‌های ۸۱۰ و ۳۷ مولوی اشاره شده است. در شعر ۱ حمید الدین بلخی کلمه بلخیان وجود دارد. مولانا متولد شهر بلخ است. در توضیحات مولانا در ویکی‌پدیا بیان شده مجموعه مواعظ و مجالس مولانا یعنی سخنانی است که به وجه اندرز و به طریق تذکیر بر سر منبر بیان کرده است. در این خطبه‌ها رومی آیات قرآن و احادیث را تفسیر می‌کند. وی همچنین از اشعار سنائی، عطار و دیگر شاعران، من‌جمله آثار خود در این خطبه‌ها استفاده می‌کند. در مقاله کلمه خطبه ذکر شده است. در توضیحات مولانا در ویکی‌پدیا بیت زیر آمده که به سنایی و عطار اشاره می‌کند. در مقاله به شعر «فی التوحید باری تعالی جل و علا» منطق الطیر عطار و قصیده ۱۰۸ سنایی اشاره شده است.

عطار روح بود و سنائی دو چشم او *** ما از پی سنائی و عطار می‌رویم

در قصیده ۱ عراقی کلمه حمید الدین و در مقاله کلمه بلخ ذکر شده است. در مقاله به شعر ۱ حمید الدین بلخی «مقدمه کتاب» اشاره شده است. در قصیده ۱ نسیمی کلمه ناصر و در شعر ۱ در عدل و تدبیر و رای بوستان سعدی و در تضمین ۱ فروغی بسطامی کلمه خسرو وجود دارد. در مقاله به قصیده‌های ۱۰۸ و ۱۸۰ ناصرخسرو اشاره شده است. تخلص ناصرخسرو حجت است. در توضیحات ناصرخسرو در ویکی‌پدیا بیان شده: «ناصرخسرو حجت اسماعیلیان در خراسان بزرگ بود و در بلخ و بدخشان به ترویج این مذهب پرداخت.» در قصیده ۱۰۸ ناصرخسرو و در خطبه ۱۸۰ نهج البلاغه کلمه حجت و در غزل ۱۸۰ حزین لاهیجی کلمات حجت و خراسان و در مقاله کلمه بزرگ و در شعر ۱ در عدل و تدبیر و رای بوستان سعدی کلمه بدخشان و در غزل ۱ آشفته شیرازی کلمه بدخش ذکر شده است. در توضیحات اسماعیلیه در ویکی‌پدیا بیان شده: «اسماعیلی‌ها نام خود را از اسماعیل بن جعفر به‌ عنوان جانشین معنوی (امام) منصوب جعفر صادق گرفته‌اند، که در آن با شیعه دوازده‌امامی تفاوت دارند.» در ادامه مقاله به اسماعیل(ع) فرزند ابراهیم خلیل(ع) اشاره شده که با اسماعیل بن جعفر همنام است. در قصیده ۱ نسیمی به جعفر صادق(ع) اشاره شده است. جعفر صادق(ع) و صادق هدایت نیز همنام هستند. در قصیده ۱۸۰ ناصر خسرو کلمه نزار وجود دارد. در توضیحات نزاریه در ویکی‌پدیا بیان شده: «نِزاریه شاخه‌ای از مذهب اسماعیلی و پرجمعیت‌ترین گروه از این مذهب است. اسماعیلیه دومین شاخه پرجمعیت مذهب شیعه، پس از دوازده‌امامی‌ها هستند.» در توضیحات نزاریه در ویکی‌پدیا بیان شده: «حسن صباح که در عهد حیات المستنصر برای نشر دعوت به ایران آمده بود ۴۷۳ (قمری)/۱۰۸۰ (میلادی) به هواداری از نزاریه، به پا خاست.» در ادامه مقاله بیان شده که سنایی متولد سال ۴۷۳ قمری و سال ۱۰۸۰ میلادی است. در مقاله عددهای ۱۰۸ و ۱۰۰۸ ذکر شده‌اند. ارقام عددهای ۱۰۸، ۱۰۰۸ و ۱۰۸۰ مشترک هستند. در قصیده ۱۸۰ ناصرخسرو کلمات حکمت، نزار و حزین و در قصیده ۱ سلیم تهرانی کلمه حزین وجود دارد. در مقاله غزل ۱۸۰ حکیم نزاری و غزل‌های ۱۰۸ و ۱۸۰ حزین لاهیجی اشاره شده است. در شعر ۱ عدل و تدبیر و رای بوستان سعدی کلمه سلیم وجود دارد. در مقاله به قصیده ۱ سلیم تهرانی اشاره شده است. در توضیحات محمدقلی سلیم تهرانی در ویکی‌پدیا بیان شده: «شعر او را به «نازکی خیال، خلق مضمون‌های دقیق تازه و سعی در ارسال مثل و تمثیل» وصف کرده‌اند. به دیدگاه ذبیح‌الله صفا، زبانش در شعر ساده و گاه (به‌ویژه در قصیده و مثنوی) تا حدی سست و نزدیک به زبان عامیانه است «و این بیشتر از آنجاست که سلیم تحصیل مدرسه‌ای کافی نداشت و گویا تتبع او هم در دیوان‌های استادان گذشته کم بود و بیشتر به نیروی استعداد شاعری می‌کرد.»» اگر این متن را به عدد ابجد وسیط تبدیل کنیم حاصل ۱۳۲۵ می‌شود. در مقاله بیان شده که سوره شوری ۳۵۲۱ حرف دارد. ارقام عددهای ۱۳۲۵ و ۳۵۲۱ مشترک هستند. در سوره شوری کلمات زبان، گویا و مثل و در مقاله کلمه زبان ذکر شده است. در ویکی‌پدیا بیان شده سلیم تهرانی چندسالی در اصفهان بسر برد سپس به شیراز کوچ کرد. در مقاله کلمات اصفهان، شیراز و کوچ ذکر شده‌اند. درگذشت سلیم تهرانی در کشمیر بوده است. در مقاله به کشمیر اشاره شده است. در قصیده ۱ سلیم تهرانی و در شعر ۱ حمید الدین بلخی و در غزل ۱۸۰ فروغی بسطامی کلمه نسیم وجود دارد. در مقاله به مثنوی و قصیده ۱ نسیمی اشاره شده است. در توضیحات عمادالدین نسیمی در ویکی‌پدیا بیان شده: «ادعا گردید که سخنان نسیمی اشخاص جاهل را فریب داده، زندیق کرده است. سپس ابن الشنقشی الحنفی در حضور علما و قضات شهر طرح دعوی کرد. سپس نائب او را گفت: اگر نتوانی ادعای خود را به اثبات رسانی، کشته می‌شوی؛ و او از ادعای خود درگذشت. نسیمی هم چیزی نگفت. تنها کلمه شهادت بر زبان آورد و [این] ادعا را رد کرد. سپس شیخ شهاب الدین ابن هلال در دادگاه حاضر شد و در کنار قاضی مالکی نشست. او گفت که نسیمی زندیق است و توبه‌اش را نمی‌توان پذیرفت و باید به قتل رسد. سپس به قاضی مالکی رو کرد و پرسید: چرا او را نمی‌کشی؟ مالکی گفت: آیا تو به دست خود می‌نویسی که او محکوم به قتل است؟ گفت: می‌نویسم! و نوشت؛ و نوشته‌اش را به شیخنا ابن خطیب الناصریه و دیگر قضات تقدیم کرد. قضات و علما زیر بار نرفتند و بلند شدند و آن جا را ترک گفتند. مالکی پرسید: وقتی قضات و علما سر باز می‌زنند، چگونه می‌توان او را کشت؟ او گفت: من نمی‌کشم. سلطان من را مأمور کرده است که این کار را سریع تمام کنم تا امریه‌اش صادر شود. آن گاه مجلس به پایان رسید و نسیمی را دیگر بار در قلعه حبس کردند؛ و آن گاه فرمان سلطان مؤید صادر شد که: پوستش کنده شود، جنازه‌اش هفت روز در شهر حلب گردانده شود، سپس شقه گردد و شقه‌هایش به علی بن ذی الآذر، برادرش ناصر الدین و عثمان قارایولوق فرستاده شود. این شاعر لطیف سخن را چنین کشتند.» اگر این متن را به عدد ابجد وسیط تبدیل کنیم حاصل ۴۱۴۵ می‌شود. در ادامه مقاله عدد ۴۵۱۴ ذکر شده است. ارقام عددهای ۴۱۴۵ و ۴۵۱۴ مشترک هستند. در شعر ۱ در نیایش خداوند بوستان سعدی و در شعر ۱ مجلس اول سعدی کلمات لطیف و سخن و در قطعه ۱ خاقانی کلمات لطیف و قلعه و در مقاله کلمات سخن، زبان، مجلس و پایان و در شعر ۱ حمید الدین بلخی کلمات شهادت و زبان و در مطلب زیر از توضیحات هوش مصنوعی در سایت گنجور درباره ترجیع بند ۱ خاقانی کلمه نسیم و در ترجیع بند ۱ خاقانی کلمات زبان، قلعه، قاضی و سلطان و در قصیده ۱ حافظ کلمات زبان و سلطان و در قصیده ۱ نسیمی کلمه قلعه و غزل ۱ محتشم کلمه هلال و در شعر ۱ مجلس اول سعدی و در غزل ۱ آشفته شیرازی و در غزل ۷۳ شهریار و مثنوی ۱۸۰ ملا احمد نراقی و در قصیده ۱۸۰ کمال الدین اسماعیل و غزل ۳۵۲ سعدی کلمه سلطان و در شعر ۱ در عدل و تدبیر و رای بوستان سعدی کلمات سلطان و پوست و در باب ۱ انجیل مرقس و در قصیده ۱۰۸ ناصرخسرو کلمه برادر ذکر شده است. در قصیده ۱ حافظ و در مثنوی و قصیده ۱ نسیمی و در قصیده ۱ سلیم تهرانی و در قصیده ۱ جهان ملک خاتون و در غزل ۱۸۰ حزین لاهیجی و در قصیده ۱۸۰ کمال الدین اسماعیل کلمه فیض وجود دارد. در مقاله به غزل ۱۸۰ فیض کاشانی اشاره شده است. در ادامه مقاله به عراق اشاره شده است. در مقاله به قصیده ۱ عراقی اشاره شده است. در قصیده ۱ عراقی کلمه اوحد وجود دارد. در مقاله به قصیده ۱ اوحدی اشاره شده است. در شعر ۱ مجلس اول سعدی و در قصیده ۱۰۸ سنائی کلمه محتشم وجود دارد. در مقاله به غزل‌های ۱، ۱۰۸ و ۱۸۰ محتشم کاشانی اشاره شده است. در مثنوی ۱ نسیمی کلمه اقبال و در ادامه مقاله کلمات پیام و مشرق و در غزل ۱۸۰ محتشم کاشانی کلمات اقبال و آشفته و در قصیده ۱ سلیم تهرانی کلمه آشفته وجود دارد. در مقاله به شعر ۱۸۰ ارمغان حجاز اقبال لاهوری (وجودش شعله از سوز درون است) و شعر ۱۰۸ پیام مشرق اقبال لاهوری (ز آغاز خودی کس را خبر نیست) و شعر ۲۵۳ پیام مشرق اقبال لاهوری (بیا که بلبل شوریده نغمه پرداز است) و غزل‌های ۱ و ۱۸۰ آشفته شیرازی اشاره شده است. در توضیحات بلخ در ویکی‌پدیا بیان شده: «اسکندر مقدونی سغدیانه و پارس را فتح کرد. با این حال، در جنوب، قبل از اینکه به آمودریا برسد، با مقاومت شدیدی برخورد نمود.» در مقاله کلمات اسکندر و فتح و در باب ۱ کتاب مقدس یوشع کلمات جنوب و مقاومت و در باب ۳۷ انجیل برنابا کلمه مقاومت و در آیه ۱:۴۵ کتاب مقدس اول پادشاهان کلمه جیحون یا آمودریا ذکر شده است. در مقاله کلمات اول، پادشاهان و عدد ۱۴۵ ذکر شده است. آیه ۱:۴۵ کتاب مقدس اول پادشاهان بیان می‌کند: «و صادوقِ کاهن و ناتانِ نبی او را در جِیحون به پادشاهی مسح کرده‌اند. و از آنجا چنان شادی‌کنان برآمده‌اند که غوغایی در شهر به پا شده است. و صدایی که شنیدید همین است.» در مثنوی ۱۸۰ ملا احمد نراقی عبارت «شور و غوغا شد بپا» وجود دارد. در ترجیع بند ۱ خاقانی کلمه کلمه خزر وجود دارد. در توضیحات جیحون در ویکی‌پدیا بیان شده: «در فرهنگ دهخدا چنین آمده: آمو: رود آموی. آمُل. آمویه. جیحون. آمودریا. اُقسوس. آمون. آب. رود. آبهی. نهر. ورز. سرچشمه این رود بلورکوه است به مشرق بدخشان، و در سابق این رود به خزرها می‌ریخته و مغولان گاهِ جنگ (هنگام نبرد) با خوارزمشاه مجرای آن بگردانیدند به دریاچه آرال.» اگر این متن را به عدد ابجد کبیر تبدیل کنیم حاصل ۱۲۹۶۶ می‌شود. در مقاله عدد ۱۶۲۹ ذکر شده است. ارقام عددهای ۱۶۲۹ و ۱۲۹۶۶ مشترک هستند. در مقاله به کیقباد اشاره شده است. در توضیحات کی‌قباد در ویکی‌پدیا بیان شده: «در تاریخ بلعمی از کی‌قباد و فرزندانش چنین یاد شده‌است: «و (کی‌قباد) دخترِ مهتری از مهتران ترکستان به زنی کرده بود. و او را از آن زن پنج فرزند آمد؛ نام‌های ایشان یکی کی‌افنه و کی‌کاووس و کی‌آرش و کی‌پشین و کی‌بیه و کی به زبانِ پهلوی نیکو بود و این همه فرزندانِ کیقباد بودند. وی مَلکِی با عدل و داد بود و جهان آباد کرد و خراج نستد مگر عُشر. پس نشست به بلخ داشتی، به لبِ جیحون بدان حد که میان او بود و میان ترکان. و صد سال پادشاهی کرد. و آن قصه‌های بنی‌اسرائیل که از پسِ موسی بود همه در عهد کیقباد بود»» در مقاله کلمات بلخ، جیحون و موسی ذکر شده‌اند. در مثنوی ۱ نسیمی کلمه یوشع وجود دارد. در مقاله به باب ۱ کتاب مقدس یوشع اشاره شده است. در باب ۱ کتاب مقدس یوشع عبارت یوشع پسر نون وجود دارد. در مقاله کلمه نون ذکر شده است. در منشور کوروش کلمه شهریار وجود دارد. در مقاله به غزل‌های ۱ و ۷۳ شهریار اشاره شده است. در توضیحات شهریار در ویکی‌پدیا بیان شده: «شهریار نسبت به علی بن ابی‌طالب ارادتی ویژه داشت و همچنین شیفتگی بسیاری نسبت به حافظ و فردوسی داشته است.» در مقاله به علی(ع) اشاره شده است. آرامگاه فردوسی در خراسان است. در غزل ۱۸۰ حزین لاهیجی کلمه خراسان وجود دارد. در مقاله به شعر ۱ آغاز کتاب شاهنامه فردوسی اشاره شده است. در مقاله خبری از ایران اینترنشنال با عنوان «سال ۱۴۰۴ با شعارهای اعتراضی مردم در اماکن تاریخی آغاز شد» آمده که در آن به آرامگاه‌های فردوسی، حافظ و خیام اشاره شده است. عنوان غزل ۱ شهریار مکتب حافظ است. در آیه ۱ سوره زنان که در ادامه مقاله آمده کلمه حافظ وجود دارد. در مقاله به قصیده ۱ و مثنوی ۱ حافظ «الا ای آهوی وحشی» و غزل ۳۷ حافظ اشاره شده است. در انتهای مختصات شمالی حافظیه (آرمگاه حافظ) در ویکی‌پدیا عدد ۳۱۴۵ ذکر شده است. تاریخ ثبت ملی حافظیه در سال ۱۳۵۴ خورشیدی است. در مقاله بیان شده که سوره اسراء ۱۵۳۴ کلمه دارد. ارقام عددهای ۱۳۵۴، ۱۵۳۴ و ۳۱۴۵ مشترک هستند. در سوره اسراء کلمات حافظ، ثبت و خورشید وجود دارند. در مثنوی ۱ نسیمی کلمه خیام وجود دارد. در مقاله به رباعی ۱ خیام اشاره شده است. تاریخ ثبت ملی آرامگاه خیام در شهر نیشابور و استان خراسان نیز در سال ۱۳۵۴ خورشیدی است. در قصیده ۱۸۰ کمال الدین اسماعیل کلمه نیشابور وجود دارد. در شعر ۲۵۳ پیام مشرق اقبال لاهوری کلمات شوریده و شیراز و در غزل ۳۷ صائب تبریزی کلمه شوریده و در مقاله کلمه شیرازی ذکر شده است. در توضیحات شوریده شیرازی در ویکی‌پدیا بیان شده: «برابر با ششم ربیع‌الثانی (۱۳۴۵ هجری قمری) در زادگاه خود درگذشت و در جوار آرامگاه سعدی به خاک سپرده شد.» در این مطلب به آرامگاه سعدی اشاره شده است. تاریخ ثبت ملی سعدیه (آرامگاه سعدی) نیز در سال ۱۳۵۴ خورشیدی است. در توضیحات شوریده شیرازی در ویکی‌پدیا بیان شده: «شوریده در هفت‌سالگی به علت ابتلای به بیماری آبله از هردو چشم نابینا و چهره‌اش آبله‌گون شد. او از نابینا بودن و آبله‌رویی خود به حسرت یاد می‌کرد». در قصیده‌های ۱ نسیمی، سلیم تهرانی، اوحدی و عراقی و در غزل ۱ محتشم کاشانی و در تضمین ۱ فروغی بسطامی و در شعر ۱ حمید الدین بلخی و در باب ۷۳ انجیل برنابا و در غزل ۳۷ صائب تبریزی و در غزل ۷۳ شهریار و در برگ ۳۷ کتاب انسان، از منظری دیگر و در قصیده ۱۰۸ ناصرخسرو و در غزل‌های ۱۰۸ و ۱۸۰ حزین لاهیجی و در غزل‌های ۱۰۸ و ۱۸۰ شاه نعمت الله ولی و در غزل‌های ۱۸۰ فروغی بسطامی و حکیم نزاری و در مثنوی ۱۸۰ نراقی و در غزل ۳۵۲ سعدی کلمه چشم و در غزل ۱ غنی کشمیری کلمات چشم و چهره و و در غزل ۳۷ مجد همگر و در غزل‌های ۱۸۰ فروغی بسطامی و آشفته شیرازی کلمه چهره و در قصیده ۱۰۸ سنایی کلمات چشم و حسرت و در شعر «فی التوحید باری تعالی جل و علا» عطار کلمه حسرت و در غزل ۱ فروغی بسطامی کلمات چشم و نابینا و در ادامه مقاله کلمات بیماری و کور و در غزل ۱۵۲۳ بیدل دهلوی و در غزل ۳۵۴۱ صائب تبریزی کلمه آبله وجود دارد. در مقاله بیان شده که در شعر ۲۵۳ پیام مشرق اقبال لاهوری کلمات شوریده و شیراز و در غزل ۱۵۲۳ تبریری کلمه آبله وجود دارد. تفاوت عددهای ۲۵۳ و ۱۵۲۳ رقم ۱ است. در مقاله عدد ۱ ذکر شده است. در توضیحات خیام در ویکی‌پدیا بیان شده: «همچنین گفته می‌شود که خیام هنگامی که سلطان سنجر، پسر ملک‌شاه در کودکی به آبله گرفتار بوده وی را درمان نموده است.» در غزل ۱ جهان ملک خاتون و در شعر ۱ حمید الدین بلخی و در غزل ۷۳ شهریار و در خطبه ۱۸۰ نهج البلاغه و در غزل ۱۸۰ فیض کاشانی کلمه طبیب وجود دارد. در مقاله به غزل ۷۳ طبیب اصفهانی اشاره شده است. صادق هدایت نویسنده کتاب «اصفهان نصف جهان» است. در ترجیع بند ۱ خاقانی و در تضمین ۱ فروغی بسطامی کلمات خسرو و بیدل و در غزل ۱ جهان ملک خاتون و در غزل ۳۷ صائب تبریزی کلمه بیدل وجود دارد. در مقاله به قصیده ۱ امیرخسرو دهلوی و غزل‌ها ۳۷ و ۱۵۲۳ بیدل دهلوی اشاره شده است. اگر عبارت «دلیل انتخاب کتاب‌ها و اشعار» را به عدد ابجد کبیر تبدیل کنیم حاصل ۲۱۳۵ می‌شود. در مقاله عددهای ۲۳:۵۱، ۳۵۱۲ ذکر شده‌اند. ارقام این عددها مشترک هستند. بیدل دهلوی متولد سال ۱۰۵۴ میلادی است. در ادامه مقاله عدد ۱۰۵۴ ذکر شده است. در شعر ۲۵۳ پیام مشرق اقبال لاهوری کلمه کشمیر وجود دارد. در مقاله به غزل ۱ غنی کشمیری اشاره شده است. در توضیحات کشمیر در ویکی‌پدیا بیان شده: «کشمیر منطقه‌ای در شمال غربی شبه‌قاره هند است که از ایالت جامو و کشمیر تحت کنترل هند، ایالت کشمیر آزاد تحت کنترل پاکستان و منطقه اقصی چین تحت کنترل جمهوری خلق چین تشکیل می‌شود.» در ادامه مقاله به هند و چین اشاره شده است. در قصیده ۱ حافظ کلمه خاقان وجود دارد. در مقاله به ترجیع بند ۱ خاقانی و قطعه ۱ خاقانی اشاره شده است. در قطعه ۱ خاقانی کلمه خاتون وجود دارد. در مقاله به قصیده و غزل ۱ جهان ملک خاتون اشاره شده است. اگر متن غزل ۱ جهان ملک خاتون را به عدد ابجد صغیر تبدیل کنیم حاصل ۱۲۲۸ می‌شود. در مقاله عددهای ۱۲۸۲ و ۲۱۸۲ ذکر شده‌اند. ارقام این عددها مشترک هستند. اگر متن قصیده ۱ جهان ملک خاتون را به عدد ابجد وسیط تبدیل کنیم حاصل ۲۹۶۱ می‌شود. در مقاله عدد ۱۶۲۹ ذکر شده است. ارقام عددهای ۱۶۲۹ و ۲۹۶۱ مشترک هستند. در توضیحات جهان ملک خاتون در ویکی‌پدیا بیان شده: «یکی از نخستین کسانی که به معرفی جهان‌ملک خاتون پرداخت، ادوارد براون بود، هرچند او به نسخه‌ای ناقص از دست‌نویس دیوان جهان دسترسی داشته‌است. سپس سعید نفیسی و ذبیح‌الله صفا در آثارشان به دو نسخه از دیوان جهان در کتابخانه ملی پاریس اشاره کرده‌اند.» در غزل ۱ جهان ملک خاتون کلمه صفا و در مقاله کلمه پاریس ذکر شده است. در مثنوی ۱ نسیمی و در باب ۳۷ انجیل برنابا کلمه مجد وجود دارد. در مقاله به قصیده و غزل ۳۷ مجد همگر اشاره شده است. در شعر ۱ در عدل و تدبیر و رای بوستان کلمه آشنا و در مثنوی ۱ حافظ و در شعر ۱ حمید الدین بلخی کلمه آشنایی و در شعر ۱ مجلس اول سعدی کلمات آشنای و صادق ذکر شده‌اند. در مقاله به کتاب آشنایی با صادق هدایت نوشته مصطفی فرزانه اشاره شده است. در مقاله به غزل ۳۵۲ سعدی اشاره شده است. در شعر ۲۵۳ پیام مشرق اقبال لاهوری کلمه شیراز وجود دارد. سعدی متولد شیراز است. ارقام عددهای ۲۵۳ و ۳۵۲ مشترک هستند. در مثنوی ۱ نسیمی و در قصیده ۱ عراقی و در غزل ۱ غنی کشمیری و در غزل ۱ جهان ملک خاتون و در قطعه ۱ خاقانی کلمه مجلس و در شعر ۱ در عدل و تدبیر و رای بوستان سعدی و در شعر «فی التوحید باری تعالی جل و علا» عطار و در باب ۷۳ انجیل برنابا و در برگ ۱۸۰ کتاب آشنایی با صادق هدایت کلمه اول وجود دارد. در مقاله به شعر ۱ مجلس اول سعدی اشاره شده است. در شعر «فی التوحید باری تعالی جل و علا» عطار و در باب ۱ انجیل مرقس و در برگ ۷۳ کتاب انسان از منظری دیگر و در شعر ۱۰۸ پیام مشرق اقبال لاهوری و در غزل‌ها ۱ و ۱۸۰ آشفته شیرازی و در غزل ۳۵۲ سعدی کلمه آغاز وجود دارد. در مقاله به شعر ۱ در نیایش خداوند در نیایش خداوند بوستان سعدی «سرآغاز» اشاره شده است.