حرف مقطعه قاف

سوره ق در قرآن با حرف مقطعه ق یا قاف آغاز می‌شود. در ویکی‌پدیا بیان شده که موضوع این سوره بیشتر درباره معاد، قیامت و انتقال به جهان‌های دیگر پس از مرگ است. این نشان می‌دهد که قاف بیانگر یک جهان است. در آیه ۷ سوره قاف به کوه اشاره شده که نشانه‌ای از کوه قاف است. آیه ۷ سوره قاف بیان می کند: «و زمين را گسترانده‏ايم، و در آن كوهها را درانداخته‌ایم، و در آن از هرگونه خرمى رويانده‏ايم» بیت زیر از سعدی مشابه آیه ۷ سوره قاف است. بیت زیر بیان می‌کند که خداوند آنچنان جهان گسترده‌ای خلق کرده است که سیمرغ در دوردسترین مکان یعنی قاف نیز به سهم خود می‌رسد. بنابراین قاف یا کوه قاف دوردست‌ترین جای ممکن در راه کمال است. منظور از کوه قاف آسمان ۷ ام یا آخرین مرحله کمال یا جهان‌های عدم یا وصال خداوند است. در قصیده ۱ نسیمی کلمات هفت، آسمان و بحر فنا و در شعر ۱ مجلس اول سعدی کلمات آخر، الاخرة، عدم و وصال و در ترجیع بند ۱ خاقانی کلمات آخر، عدم، عرش و لقا و در قطعه ۱ خاقانی کلمات عرش و کرسی و در قصیده ۱۰۸ سنایی کلمات آخر، عدم و سیمرغ و در مثنوی ۱ حافظ کلمه سیمرغ و در شعر ۱ در عدل و تدبیر و رای بوستان سعدی و در غزل ۱ فروغی بسطامی و در شعر ۱ حمید الدین بلخی و در قصیده ۱۸۰ کمال الدین اسماعیل کلمه آخر و در شعر «فی التوحید باری تعالی جل و علا» منطق الطیر عطار کلمات آخر و عرش و در قصیده ۱ عراقی کلمات آخر و وصال و در غزل ۱۰۸ محتشم کاشانی و در غزل ۱۸۰ شاه نعمت الله ولی کلمه وصال و در غزل‌های ۱۸۰ حکیم نزاری و فیض کاشانی کلمه وصل و در غزل ۳۷ صائب تبریزی کلمات وصل و عدم و در مثنوی ۱ نسیمی کلمات عرش و عارف وجود دارند. منظور از وصال خداوند، مقام عارف و مقام فنا رسیدن به عرش یا جهان‌های عدم یا آخرین مرحله کمال است. در توضیحات کوه قاف در ویکی‌پدیا به نقل از حکایت عقل سرخ از سهروردی بیان شده که کوه قاف رمز عالم بالاست. در شعر ۱ در نیایش خداوند بوستان سعدی و در شعر «فی التوحید باری تعالی جل و علا» عطار و در شعر ۱ مجلس اول سعدی و در قصیده ۱ حافظ و در ترجیع بند ۱ خاقانی و در مثنوی ۱ نسیمی و در شعر ۱ حمید الدین بلخی و در قصیده‌های ۱۰۸ سنایی و حزین لاهیجی کلمه عقل و در قطعه ۱ خاقانی کلمه عقول و در قصیده ۱ سلیم تهرانی کلمه سرخ وجود دارد. در توضیحات کوه قاف در ویکی‌پدیا ابیاتی از منطق الطیر عطار آمده که به کوه قاف و سیمرغ اشاره می‌کنند. در این مقاله به شعری از منطق الطیر عطار اشاره شده است. در بیت زیر از قصیده ۱ حافظ کلمات سیمرغ و عروج ذکر شده‌اند. منظور از عروج رفتن به جهان‌های عدم است. در توضیحات شهاب‌الدین یحیی سهروردی در ویکی‌پدیا بیان شده: «سرانجام به دستاویز آن که وی سخنانی برخلاف اصول دین می‌گوید، از ملک ظاهر خواستند که او را به قتل برساند، و چون وی از اجابت خواسته آن‌ها خودداری کرد، به صلاح الدین ایوبی شکایت بردند. متعصبان او را به الحاد متهم کردند و علمای حلب خون او را مباح شمردند (اتهام او معاندت با شرایع آسمانی اعلام شد).» در مقاله به تهمت وارد کردن به نسیمی مشابه سهروردی در شهر حلب اشاره شده است. در مطلبی که از توضیحات نسیمی در ویکی‌پدیا در مقاله آمده به شهاب الدین ابن هلال اشاره شده است.

چنان پهن خوان کرم گسترد *** که سیمرغ در قاف قسمت خورد (شعر ۱ در نیایش خداوند در نیایش خداوند بوستان سعدی «سرآغاز»)

سیمرغ وهم را نبود قوّت عروج *** آنجا که بازِ همّت او سازد آشیان (قصیده ۱ حافظ)

مطلبی که بیان گردید بخشی از مقاله «فرمانروایی و حاکمیت مطلق ویژه خداست» است که آدرس آن در زیر آمده است.

https://noorvaneshaneha.blogspot.com/2025/02/blog-post.html

https://www.tribunezamaneh.com/archives/author/d92580