مطالبی درباره مثنوی ۱ نسیمی در مقاله گوشه‌ای از تحریف‌ها در کتاب‌های مقدس و دین‌ها

 آن شه والای گرامی گهر *** واقف اسرار قضا و قدر

عالم تنزیل و کتاب کریم *** عارف تأویل کلام قدیم

مظهر اسرار الهی بود *** مظهر انوار کماهی بود

مرغ خرد طوطی بستان او *** روح قدس طفل دبستان او

پادشه ملک ولایت بود *** والی اقلیم هدایت بود

ما کشف از فضل علیم و قدیم *** بر دل او سر الف لام میم

عقل که افراخت به دانش لوا *** خواند به لوحش الف و با و تا

هرچه بر این لوح زبرجد بود *** در نظرش تخته ابجد بود

چون قلم قدرت حی قدیم *** کرد کتابت الف و لام و میم

بر رخ چون ماه تمامش نگاشت *** راز که در تخته ابداع داشت

طینت او را چو خدا می سرشت *** بر رخ او سی و دو خط می نوشت

از رخ او آتش موسی عیان *** از دم او معجز عیسی بیان

آینه روی خدا روی او *** خط خدا سلسله موی او

مصحف مجد است سراپای او *** عرش خدا هم دل دانای او

هیکل او مصحف مجد خداست *** چار کتاب است بدین بر گواست

کعبه مثال بدن پاک اوست *** عرش مثال دل دراک اوست

خیمه افلاک بدین زیب و برگ *** خیمه اقبال ورا نیم ترگ

خیمه میعاد ورا شامی است *** بارگه فضل ورا شاهی است

علت غایی وجود همه *** مقصد و مقصود ز بود همه

واسطه سلسله کاینات *** رابطه ضابطه ممکنات

مبداء این دایره و منتهی است *** مصدر فیضی که بلا انتهی است

مایه از او یافت جهان وجود *** سایه او بود وجودی که بود

جنبش این سلسله از مهر اوست *** جوشش این بحر مودت ز اوست

گوهر او مشرق خورشید ذات *** عنصر او مطلع نور و صفات

قفل گشای در گنج هدی *** راه نمای همه سوی خدا

مصدر هر فیض که فیاض راست *** مظهر حق مظهر ذات خداست

عرش برین گرچه سریر خداست *** در نظرش یافته نور و صفاست

سدره اگرچه به بسی منتهی است (؟)*** از عددش یافته نشو و نماست

دیده در آیینه حق روبرو *** گشت منور همه از نور او

حکمت ابداع همه ممکنات *** سر وجود همه کاینات

هم غرض گردش چرخ برین *** هم سبب سکه سطح زمین

هم سبب مبداء و اصل مآب *** هم غرض بودن یوم الحساب

آنچه در این دایره شش در است *** آنچه در این سلسله بی سر است

کرد به یک حرف بیان همه *** داد به یک نقطه نشان همه

علم که بود از همه اندر حجاب *** گشت بر او کشف بلا ارتیاب

علم که خاص است به دانای غیب *** در نظرش هست بلا شک و ریب

دوستی اش حبل متین یقین *** بندگیش عروه وثقی وتین

بنده او جمله کروبیان *** مجلس او مجلس روحانیان

کاشف اسرار ابد از ازل *** عارف ذات احد لم یزل

حبل و دادش ز پی اعتصام *** عروه وثقی است بلا انفصام

شمع هدی قوت عین خلیل *** فضل خدا قوت دین خلیل

فهم کن از اسم شریف و جمیل *** آمدن یوشع عمآنویل

هادی دین یحیی یوسف بیان *** مظهر حق نوح سلیمان مکان

خضر بیان موسی دریا شکاف *** واسطه دوده عبد مناف

قطب زمان آدم احمد نسب *** فخر جهان آدم عیسی حسب

مستغنی عن الالقاب والثناء *** ذلک فضل الله یوتی من یشاء

پادشه دنیی و دین، فضل حق *** برده ز مجموع به دانش سبق

فاتحه دفتر «کن » اسم او *** خاتمه نسخه حق جسم او

نیک تأمل کنی از آدم اوست *** کشف همه قاعده خاتم اوست

فاش کنم راز و بگویم صریح *** بوالبشر است این و ذبیح ذبیح

آنچه بر او رفت همه دیده بود *** سر خدا جمله پسندیده بود

گفت به تصریح و به نص کلام *** دیدن حور است مرا در خیام

دیدن حورا نبود بی حتوف *** هست جنان تحت ظلال سیوف

فهم کن از ذکر کلام قدیم *** نص «فدیناه بذبح عظیم«

بهر خلاص همه بندگان *** آنچه رسیدند هم آیندگان

کرد جدا جان و تن پاک را *** کرد رها مصطبه خاک را

در مقاله «گوشه‌ای از تحریف‌ها در کتاب‌های مقدس و دین‌ها» که آدرس آن در زیر آمده مطالبی درباره شعر بالا بیان شده است.

https://noorvaneshaneha.blogspot.com/2025/01/blog-post_75.html

https://www.tribunezamaneh.com/archives/author/d92580