حرف مقطعه الر
در غزل ۳۶۱ فروغی بسطامی عبارت «اسم اعظم» ذکر شده است. منظور از اسم اعظم بسم الله الرحمن الرحیم است. استاد محمدعلی بیان می‌کنند که الرحمن در بسم الله الرحمن الرحیم بیانگر رحمت عام خدا یا ارتباط با خدا یا حلقه یا عروة الوثقی یا حبل الله یا ریسمان خدا یا سلسله موی دوست است. در شعر ۱ حمید الدین بلخی کلمات بسم الله الرحمن الرحیم، رحمت و حبل و در غزل ۱ فیض کاشانی کلمه بسمل و در شعر ۱ در نیایش خداوند بوستان سعدی کلمات رحمت و عام و در قطعه ۱ سلیم تهرانی کلمه عام و در مثنوی ۱ نسیمی کلمات عروة الوثقی، حبل المتین یا ریسمان خدا و سلسله موی ذکر شده است. در قرآن عبارت عروة الوثقی در آیات ۲۵۶ سوره بقره و ۲۲ سوره لقمان ذکر شده است. در مقاله به آیه ۲۵۶ سوره بقره و عدد ۲۲ و در شعر ۱ حمید الدین بلخی به لقمان اشاره شده است. لقمان به لقمان حکیم معروف است. در شعر ۱ در نیایش خداوند بوستان سعدی کلمه حکیم و در قطعه ۱ سلیم تهرانی و در قصیده ۳۶ ظهیر فاریابی کلمه حکمت وجود دارد. در توضیحات لقمان حکیم در ویکیپدیا بیان شده: «لُقمان غلامی بود که در سرزمین سودان که آن موقع جزو امپراتوری حبشه بود، به دنیا آمد و در زمان داوود پیامبر می‌زیسته‌است.» در قصیده ۳۶ جیحون یزدی و در غزل ۱۳۶ فروغی بسطامی کلمه غلام و در مقاله کلمات حبشه و داوود ذکر شده‌اند. در ادامه مقاله ویدئویی آمده که در آن الهی قمشه‌ای به داوود(ع) اشاره می‌کند. مدت زمان این ویدئو ۶:۵۲ است. بیان گردید که در قرآن عبارت عروة الوثقی در آیات ۲۵۶ سوره بقره و ۲۲ سوره لقمان ذکر شده است. ارقام اعداد ۲۵۶ و ۶:۵۲ مشترک هستند. استاد طاهری بیان می‌کنند که الرحیم در بسم الله الرحمن الرحیم بیانگر رحمت خاص خداوند یا مرگ است که حرکت در راه کمال را تضمین می‌کند. در خطبه ۱ نهج البلاغه کلمات رحمت، خاص و مرگ و در مقاله کلمات رحمت، خاص، مرگ و تضمین ذکر شده‌اند. در توضیحات بسم الله الرحمن الرحیم در ویکیپدیا به امیرعباس هویدا اشاره شده است. در ادامه مقاله به ارتباط بین امیرعباس هویدا و سوره یوسف و حجرالیمامه یا حجر اشاره شده است. در آیه ۱ سوره‌های یوسف و حجر حرف مقطعه الر به بسم الله الرحمن الرحیم اشاره می‌کند. در ابتدای کلمات الرحمن الرحیم حرف مقطعه الر قرار دارد. اگر عبارت «حرف مقطعه الر» را به عدد ابجد صغیر تبدیل کنیم حاصل ۴۱ می‌شود. استاد طاهری بیان می‌کنند بسم الله الرحمن الرحیم را می‌توانیم به دو بخش بسم الله و دیگری الرحمن و الرحیم تقسیم کنیم. بسم الله یعنی به نام الله که همان تجلیات خداوند یا وجه الله است. «فاینما تولوا فثم وجه الله» هرجا نگاه کنیم وجه و جمال خداست. در رباعی ۱ خیام و در شعر ۱ در نیایش خداوند بوستان سعدی و در شعر ۱ مجلس اول سعدی و در قصیده‌های ۱ حافظ و عراقی و در غزل ۱ محتشم کاشانی و در غزل‌های ۳۱۶ و ۳۶۱ فروغی بسطامی و در غزل ۱۳۹۵ مولانا کلمه جمال وجود دارد. هر مخلوقی را نگاه کنیم نامی دارد و هر نام، نام خداست. اسامی خداوند در جهان هستی به صورت زیبایی تجلی پیدا کرده‌اند. در مقاله کلمه زیبا ذکر شده است. زیبایی جنبه معشوقیت خداوند است. در جهان هستی ماه نماد زیبایی است. الرحمن و الرحیم، رحمت عام و خاص خداوند هستند که بخشندگی و مهربانی خداوند را نشان می‌دهند. در آیه ۱۶۳ سوره بقره کلمات الرحمن، الرحیم، رحمت عام، خاص، بخشنده و مهربان و در غزل ۳۵۲ سعدی و در آیه ۱۶:۳۱ انجیل برنابا کلمه مهربان و در شعر ۱ در نیایش خداوند بوستان سعدی کلمات رحمت، عام، خاص و بخشنده و در مقاله کلمه رحمت و در خطبه ۱ نهج البلاغه کلمات رحمت، خاص و عام و در برگ ۳۶ کتاب پله پله تا ملاقات خدا کلمات عام و خاص و در ترجیع بند ۱ مولانا و در ترجیع بند ۱ خاقانی و در مثنوی ۱ نسیمی و در غزل ۱ جهان ملک خاتون و در آیه ۱۳۶ سوره انعام و در برگ ۳۱۶ کتاب پله پله تا ملاقات خدا کلمه خاص وجود دارد. آلبوم «خاص» اثر محسن چاوشی است. عاشق بخشنده و مهربان است و از این جهت الرحمن و الرحیم جنبه عاشقی خداوند را مطرح می‌کنند. در جهان هستی خورشید مظهر بخشندگی و مهربانی است. زمانی که معشوق در برابر عاشق قرار گیرد عشق پدیدار می‌شود. بسم الله الرحمن الرحیم جمع معشوق و عاشق و بیانگر عشق ماه و خورشید یا بالاترین مرتبه عشق در جهان دوقطبی نیک و بد یا مرحله روح الله یا روح القدس است. در مثنوی ۱ نسیمی کلمات روح قدس، ماه و خورشید و در باب ۱ انجیل مرقس کلمات روح خدا، روح القدس، زن و مرد و در خطبه ۱ نهج البلاغه و در ترجیع بند ۱ مولانا و در قصیده‌های ۱ اوحدی و سلیم تهرانی کلمات ماه و خورشید و در قصیده ۱ سوزنی سمرقندی کلمات ماه و شمس و در غزل ۱۳۹۵ مولانا کلمات مه و خورشید و در شعر ۱ در نیایش خداوند بوستان سعدی و در قصیده ۳۶ سوزنی سمرقندی کلمات مه و آفتاب و در برگ ۶۳ کتاب کیمیاگر کلمات ماه بدر و خورشید و در برگ ۳۶۱ کتاب پله پله تا ملاقات خدا کلمات ماه و شمس و در برگ ۶۳ کتاب عطیه برتر کلمات زنان و مردان وجود دارند. ماه و شب نماد معشوق یا زن هستند. صادق هدایت نویسنده کتاب «سرگذشت ماه» و مصطفی فرزانه نویسنده کتاب «ماه گرفته» است. نقاشی‌های «زنی با سبد» و «زن کوبیسم» آثار صادق هدایت هستند. ژاله علو در مجموعه تلویزیونی «نقاشی با خطوط ساده» و در فیلم «زن امروز» بازی کرده است. در قصیده ۱ اوحدی کلمات ماه و شب و در برگ ۱۳۶ کتاب عطیه برتر کلمه زنان و در باب ۶۳ انجیل برنابا و در برگ ۱۳۶ کتاب‌های الف و مکتوب و در برگ ۱۶۳ کتاب‌های الف و والکیری‌ها و در برگ ۳۶ کتاب الف کلمه زن و در برگ ۶۳ کتاب الف کلمه سبد وجود دارد. «شب دراز» و «زن سرخ» عنوان قسمت‌هایی از سریال بازی تاج و تخت هستند. خورشید و روز نماد عاشق یا مرد هستند. در ترجیع بند ۱ مولانا و در غزل ۳۵۴۱ صائب تبریزی کلمات لیلی و مجنون در شعر ۱ دیگر سروده‌های فرخی یزدی کلمات شیرین و فرهاد ذکر شده‌اند. ژاله علو در فیلم‌های «لیلی و مجنون»، «شیرین و فرهاد» و «بیژن و منیژه» بازی کرده است. لیلی و مجنون، شیرین و فرهاد و منیژه و بیژن نیز معشوق و عاشق هستند. در توضیحات کتاب کیمیاگر در ویکیپدیا نقاشی زیر آمده که قرینه آن شبیه راه کمال که در ادامه آمده است. در سمت راست قرینه این نقاشی خورشید و شمشیر قرار دارند. در این نقاشی نماد مرد با شمشیر نشان داده شده است. انتخاب این نماد برای مرد اشتباه است. در سمت چپ قرینه این نقاشی ماه و زن قرار دارند. در برگ ۳۶۱ کتاب پله پله تا ملاقات خدا کلمات عروس و داماد و در مقاله کلمه عروس و در برگ ۳۱۶ کتاب پله پله تا ملاقات خدا کلمه داماد وجود دارد. در باب ۱ کتاب مقدس یوشع و در باب ۱ کتاب مقدس زبور داوود(ع) کلمات شب و روز و در قصیده ۳۶ صغیر اصفهانی کلمات زبور، روز و شب و در غزل ۱۴ یغمای جندقی کلمات داود، زن و مرد و در مقاله کلمات زن و مرد و در شعر سایه گیسو رهی معیری و در شعر ۱ حمید الدین بلخی کلمات شب، روز، ماه و آفتاب و در شعر ۱ مجلس اول سعدی و در قصیده ۱ حزین لاهیجی کلمات شب و روز و لیل و نهار و در ترجیع بند ۱ خاقانی کلمات روز و شب، ماه و آفتاب و در قصیده ۱ طبیب اصفهانی و در رباعی ۳۶۱ فرخی یزدی و در برگ ۳۱۶ کتاب پله پله تا ملاقات خدا و در برگ ۱۶۳ کتاب مکتوب و در برگ ۳۱۶ کتاب تفسیر اشو بر چنین گفت زردشت نیچه کلمات شب و روز و در غزل ۱۳۶ فیض کاشانی کلمه الست و در شعر ۱ دیگر سروده‌های فرخی یزدی کلمه شب قدر وجود دارد. منظور از شب قدر و روز الست مرحله روح الله یا روح القدس یا رب است. در سوره قدر کلمات شب قدر، روح و جبرئیل ذکر شده‌اند. جبرئیل همان پروردگار یا روح الله یا روح القدس یا صفات خدا است. در سوره قدر و ترجمه انصاریان بیان شده: «فرشتگان و روح در آن شب به اذن پروردگارشان برای [تقدیر و تنظیم] هر کاری نازل می شوند.» اگر این آیه را به عدد ابجد کبیر تبدیل کنیم حاصل ۶۸۳۷ می‌شود. سوره زنان ۳۶۸۷ کلمه دارد. ارقام عددهای ۳۶۸۷ و ۶۸۳۷ مشترک هستند. در آیه‌ای از سوره قدر که به آن اشاره گردید کلمه شب وجود دارد. در مقاله بیان شده که شب نماد زن است. در شعر ۱ در نیایش خداوند بوستان سعدی عبارت «عهدِ الستت» وجود دارد. خداوند در روز الست از همه عهد گرفته که تسلیم صفات خداوند باشند. در خطبه ۱ نهج البلاغه عبارت «وفاداری به پیمان فطرت» وجود دارد. منظور از فطرت صفات خداوند است که به صورت امانت یا بالقوه به آدم و به ما به عنوان سلولی از تن واحد آدم داده شده است. بسم الله الرحمن الرحیم به معنی تسلیم بودن در برابر صفات خداوند است. منظور از مسلمانی رسیدن به مقام تسلیم است. در مقاله به سوره توبه اشاره شده است. در قرآن تنها سوره توبه با بسم الله الرحمن الرحیم آغاز نشده است. ذکر نشدن بسم الله الرحمن الرحیم در ابتدای سوره توبه اشاره به کسانی دارد که به عهد و پیمان خود وفادار نیستند. در آیه ۱ سوره توبه یا در آغاز سوره توبه بیان شده: «[ این اعلام بیزاری خدا و رسول اوست به مشرکانی که شما مسلمین با آنان عهد بسته‌اید (و آنان عهد شکستند).» در خطبه ۱ نهج البلاغه کلمات توبه، عهد و وفاداری به پیمان ذکر شده‌اند. در غزل ۱۳۶ شهریار به آدم و حوا اشاره شده است. در داستان آفرینش حوا به زن یا معشوق و آدم به مرد یا عاشق تشبیه شده است. آیه ۱ زنان بیان می‌کند که مرد و زن از یک تن (تن واحد آدم) آفریده شده‌اند. در باب ۱ انجیل برنابا و در ترجیع بند ۱ مولانا و در مثنوی ۱ نسیمی و در قصیده ۳۶ صغیر اصفهانی به آدم و در قصیده ۱ نسیمی به آدم و حوا اشاره شده است. بیت «بنی آدم اعضایِ یکدیگرند *** که در آفرینش ز یک گوهرند» از حکایت ۱۰ باب اول در سیرت پادشاهان گلستان سعدی بیان می‌کند که ما همانند سلولی از تن واحد آدم هستیم. در برگ ۳۱۶ کتاب تفسیر اشو بر چنین گفت زردشت نیچه کلمه سلول وجود دارد. بیت سعدی به حقوق بشر نیز اشاره می‌کند. حقوق بشر به معنی این است که آنچه برای خود می‌پسندی برای تمام موجودات بپسندی و آنچه برای خود نمی‌پسندی برای هیچ موجودی نیز نپسندی و به هیچ موجودی ظلم نکنی. این جمله بر اساس سخن علی(ع) بیان شده است. آیه ۱ سوره زنان بیان می‌کند: «ای مردم! از [مخالفت با فرمان هایِ] پروردگارتان بپرهیزید، آنکه شما را از یک تن آفرید و جفتش را [نیز] از [جنس] او پدید آورد و از آن دو تن، مردان و زنان بسیاری را پراکنده و منتشر ساخت. و از خدایی که به نام او از یکدیگر درخواست می کنید، پروا کنید و از [قطع رابطه با] خویشاوندان بپرهیزید. یقیناً خدا همواره بر شما حافظ و نگهبان است.» اگر آیه ۱ سوره زنان را به عدد ابجد وسیط تبدیل کنیم حاصل ۱۱۰۴ می‌شود. ارقام عددهای ۱۱۰۴، ۱۱۴۰، ۱۴۰۱، ۱۴۱۰ و ۱۰۱۴۱ مشترک هستند. در شعر ۱ در نیایش خداوند بوستان سعدی و در قصیده ۳۶ ظهیر فاریابی به عناصر چهارگانه زمین اشاره شده است. در برگ ۶۳ کتاب والکیری‌ها کلمه عناصر اربعه و در شعر ۱ مجلس اول سعدی و در مثنوی ۱ نسیمی کلمات زمین و عنصر و در شعر ۱ اسرار خودی اقبال لاهوری کلمه عناصر وجود دارد. در شکل راه کمال که در ادامه آمده عناصر چهارگانه زمین مشخص شده‌اند. در عناصر چهارگانه زمین منظور از باد عشق در جهان دوقطبی است. در شعر «همچون کرگدن تنها سفرکن» از بودا(ع) و در شعر ۱ حمید الدین بلخی و در غزل ۱۳۶ فروغی بسطامی کلمات باد و عشق و در خطبه ۱ نهج البلاغه و در باب ۱ کتاب مقدس زبور و در باب ۱ انجیل برنابا و در قصیده ۱ حافظ و در شعر ۱ مجلس اول سعدی و در شعر ۱ شاهنامه فردوسی «فریدون» و در قصیده ۱ حزین لاهیجی و در قطعه ۱ سلیم تهرانی و در غزل ۳۶ خاقانی و در قصیده‌های ۳۶ ظهیر فاریابی و سوزنی سمرقندی و در غزل ۱۶۳ جهان ملک خاتون و در غزل ۱۶۳۱ امیرخسرو دهلوی کلمه باد و در شعر ۱ در نیایش خداوند بوستان سعدی و در ترجیع بند ۱ مولانا و و در غزل ۱ حافظ و در قصیده ۱ نسیمی و در غزل ۱ فروغی بسطامی و در ترکیبات ۱ مجد همگر و در رباعی ۱ حزین لاهیجی و در غزل ۱۴ یغمای جندقی و در قصیده ۳۶ صغیر اصفهانی و در غزل ۱۳۶ شهریار و در غزل ۱۶۳ سعدی و غزل‌های ۱، ۱۶۳، ۳۱۶ و ۳۶۱ فروغی بسطامی و غزل‌های ۶۱۳ و ۱۱۳۶ مولانا و در غزل ۶۳۱ امیرخسرو دهلوی و در برگ ۱۳۶ کتاب پله پله تا ملاقات خدا و در برگ ۳۶ کتاب کیمیاگر کلمه عشق و در غزل ۱۳۹۵ مولانا کلمات سفر و عشق وجود دارند. آهنگ «سفر عشق» اثر فریدون فرخزاد است. ژاله علو در مجموعه تلویزیونی «مشق عشق» بازی کرده است. «بادهای زمستان» و «شیر و گل سرخ» عنوان قسمت‌هایی از سریال بازی تاج و تخت هستند. گل سرخ نماد عشق است. در غزل ۱ محتشم کاشانی به گل سوری یا گل سرخ اشاره شده است. در ترکیبات ۱ مجد همگر کلمه گلسرخ و در قصیده ۱ سلیم تهرانی کلمات گل و سرخ و در غزل ۳۶۱ اوحدی کلمه گل سرخ وجود دارد. در شعر «همچون کرگدن تنها سفرکن» از بودا(ع) کلمات آب و آگاه ذکر شده‌اند. استاد طاهری بیان می‌کنند که منظور از آب آگاهی است. آب یا آگاهی باعث شکل پذیری و تغییر و تحول در خاک می‌شود. ویژگی خاک باروری و تبدیل شدن به شکل‌های دیگر است. گل از ترکیب خاک و آب ایجاد می‌شود. آتش باعث پختگی و دوام در گل می‌شود. در واقع آتش یا شیطان باعث پختگی و بادوام‌تر شدن آگاهی‌ها می‌شود. در خطبه ۱ نهج البلاغه کلمات آتش، شیطان و آگاهی و در برگ ۳۶ کتاب پله پله تا ملاقات خدا کلمه دوام و در مقاله کلمه آگاهی وجود دارد. در خطبه ۱ نهج البلاغه به سجده نکردن شیطان اشاره شده است. استاد طاهری بیان می‌کنند که در داستان آفرینش منظور از سجده نکردن شیطان به وجود آمدن جهان دوقطبی تضاد یا خیر و شر است. در خطبه ۱ نهج البلاغه کلمه متضاد و در برگ ۳۱۶ کتاب تفسیر اشو بر چنین گفت زردشت نیچه کلمه تضاد وجود دارد. در غزل ۱۶۳ جهان ملک خاتون کلمه چکیدست ذکر شده است. استاد طاهری در کتاب «چکیده کتاب‌ها» که آدرس آن در زیر آمده راز آفرینش آدم از گل و عناصر چهارگانه زمین را با مثال کوزه رمزگشایی کرده‌اند. شکل گرفتن کوزه نیز شامل مراحل خاک، آب و آتش است. در غزل ۱۳۹۵ مولانا کلمات کوزه و گل ذکر شده‌اند. در رباعی ۱ خیام به آفرینش آدم از گل کوزه اشاره شده است. ترانه‌های خیام کتابی تحقیقی - ادبی از صادق هدایت است. عنوانی یکی از کتاب‌های صادق هدایت افسانه آفرینش است. آفرینش آدم از گل و دمیدن روح در آدم بیانگر مرحله اله و شروع دایره جهان‌های دو قطبی است که بخشی از صفات خداوند به صورت امانت یا بالقوه به آدم داده می‌شود. در قصیده ۱ نسیمی کلمه اله و در خطبه ۱ نهج البلاغه و در باب ۱ کتاب مقدس اشعیاء و در شعر ۱ در عدل و تدبیر و رای بوستان سعدی کلمه امانت وجود دارد. این صفات در مرحله رب یا روح الله یا روح القدس و انتهای دایره جهان‌های دو قطبی به فعلیت می‌رسد. در شکل راه کمال که در زیر آمده این موضوع مشخص است. در ترجیع بند ۱ خاقانی و در مثنوی ۱ نسیمی و در غزل ۱۳۶ شهریار کلمه دایره در غزل ۱۱۳۶ مولانا کلمه دوار وجود دارد. مصرع اول بیت زیر از قصیده ۱ نسیمی به شروع دایره جهان دوقطبی و مرحله اله اشاره می‌کند. مصرع دوم بیت زیر به انتهای دایره جهان دوقطبی و مرحله روح الله یا روح القدس اشاره می‌کند.
به آدمی که ز فضل اله دانا شد *** به آدمی که خدا گفت: علم الاسما
در خطبه ۱ نهج البلاغه کلمات الهی صفات و بندگی و در شعر ۱ در نیایش خداوند بوستان سعدی کلمات الهی، صفات و بنده و در مثنوی ۱ نسیمی کلمات الهی و بنده و در قصیده ۱ سوزنی سمرقندی کلمات صفات و بندگی و در شعر ۱ شاهنامه فردوسی «فریدون» کلمه ستایش و در شعر «همچون کرگدن تنها سفرکن» از بودا(ع) و در شعر ۱ مجلس اول سعدی و در ترجیع بند ۱ خاقانی و در غزل ۱ محتشم کاشانی و در تضمین ۱ فروغی بسطامی و در غزل ۱ جهان ملک خاتون و در قصیده ۱ حزین لاهیجی و در حکایت ۱۰ باب اول گلستان سعدی و در قصیده ۳۶ صغیر اصفهانی و در غزل ۱۶۳ جهان ملک خاتون و در غزل ۳۱۶ فروغی بسطامی و در غزل ۱۶۳۱ امیرخسرو دهلوی و در شعر ۲۵۳ پیام مشرق اقبال لاهوری و در غزل ۱۳۹۵ مولانا کلمه بنده و در شعر ۱ آغاز کتاب شاهنامه فردوسی و در قصیده ۱ اوحدی و در شعر ۱ حمید الدین بلخی و در قصیده ۳۶ ظهیر فاریابی و در مثنوی ۹۹ ملا احمد نراقی کلمه بندگی وجود دارد. الهی قمشه‌ای بیان می‌کند منظور از حمد، ستایش و بندگی آراسته شدن به صفات خداوند است. هدف از بندگی رسیدن به مرحله پروردگار یا رب یا صفات خداوند است. منظور از پروردگار خداوند نیست. صفات خداوند مخلوق خداوند هستند. صفات خداوند پروردگار یا پرورش دهنده یا رب یا مربی آدم هستند. در قصیده ۱ حافظ کلمات بندگان و پرور و در مقاله کلمه پرورش و در باب ۱ کتاب مقدس اشعیاء کلمه پروردم و در قطعه ۱ سلیم تهرانی کلمه پرورت و در غزل ۱۴ حافظ کلمه پروردی و در ترکیبات ۱ مجد همگر و در قصیده ۶۳ خاقانی کلمه پرورد و در قصیده ۳۶ سوزنی سمرقندی کلمه پروری و در غزل ۳۵۲ سعدی کلمه می‌پرورد و در برگ ۳۱۶ کتاب پله پله تا ملاقات خدا کلمه مربی وجود دارد. آیه ۱ سوره ابراهیم بیان می‌کند: «الر كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ» اگر این آیه را به عدد ابجد وسیط تبدیل کنیم حاصل ۳۲۵ می‌شود. در مقاله عدد ۳۲۵ ذکر شده است. در این آیه کلمات الر و الحمید ذکر شده‌اند. بیان گردید که الر به بسم الله الرحمن الرحیم اشاره می‌کند و بسم الله الرحمن الرحیم بیانگر مرحله روح الله یا روح القدس یا صفات خداوند است. منظور از حمد، ستایش و بندگی آراسته شدن به صفات خداوند است. کلمه حمید صفت فعل حمد یا ستایش کردن است. در قصیده ۱ نسیمی کلمه سبع المثانی (از اسامی سوره حمد) و در شعر ۱ در عدل و تدبیر و رای بوستان سعدی کلمه الحمد و در مثنوی ۱ نسیمی کلمه فاتحه وجود دارد. در آیه ۱ سوره حمد یا فاتحه عبارت «الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ» و در خطبه ۱ نهج البلاغه و در بیت ۱ شعر مجلس اول سعدی و در شعر ۱ حمید الدین بلخی کلمه الحمدلله ذکر شده است. این عبارت به تجلی خداوند یا صفات و اسما خداوند در مرحله رب یا روح الله یا روح القدس اشاره می‌کند. در باب‌های ۳۶ و ۱۶۳ انجیل برنابا و در برگ‌های ۱۳۶ و ۱۶۳ کتاب الف کلمه شیطان و در برگ ۳۶ کتاب والکیری‌ها کلمات ابلیس و حضور وجود دارند. در مرحله رب تنها صفات خداوند حضور دارند و صفات شیطان حضور ندارند. از این جهت این مرحله یک جهان ۱ قطبی است. شماره نماد نجومی خورشید ۱ است. در شکل زیر یکی از مراحل رب یا مراحل وجود به شکل خورشید نشان داده شده است. در سوره نوح و ترجمه مکارم شیرازی بیان شده: «آيا نميدانيد چگونه خداوند هفت آسمان را يكي بالاي ديگري آفريده ؟» «و ماه را در ميان آسمانها مايه روشنائي، و خورشيد را چراغ فروزاني قرار داده است.» اگر این دو آیه را به عدد ابجد صغیر تبدیل کرده و با یکدیگر جمع کنیم حاصل ۳۶۱ می‌شود. در سوره نوح در ادامه این آیات بیان شده: «و خدا شما را مانند نباتات مختلف از زمین برویانید.» «آن گاه بار دیگر (پس از مرگ) به زمین باز گرداند و دیگر بار هم شما را (از خاک به روز حساب) برانگیزد.» این آیات نشان دهنده شکل دایره‌ای راه کمال هستند. در مقاله به سوره تین اشاره شده است. در سوره تین بیان شده: «ما انسان را در نیکوترین صورت (در مراتب وجود) بیافریدیم.» این آیه به آفرینش انسان (به عنوان سلولی از تن واحد آدم) از خاک یا گل به صورت نمادین در مرحله اله یا شروع حلقه جهان دوقطبی اشاره می‌کند. در سوره تین بیان شده: «سپس او را به پائينترين مرحله بازگردانديم.» بازگرداندن یعنی قبلا در این مرحله بوده است. این نشان دهنده دایره‌ای شکل بودن راه کمال است. پائينترين مرحله یا اسفل سافلین در شکل راه کمال نشان داده شده است. در شعر ۱ در نیایش خداوند بوستان سعدی و در شعر ۱ مجلس اول سعدی و در باب ۱ کتاب مقدس استر و در قصیده ۱ حافظ و در شعر ۱ آغاز کتاب شاهنامه فردوسی و در غزل‌های ۱ بیدل دهلوی و محتشم کاشانی و در قصیده‌های ۱ سلیم تهرانی و حزین لاهیجی و در قصیده ۳۶ سوزنی سمرقندی و در غزل ۱۳۶ شهریار کلمه پرده و در شعر ۲۵۳ پیام مشرق اقبال لاهوری کلمات پرده و مقام و در خطبه ۱ نهج البلاغه کلمات پرده، حد و مرز و در ترجیع بند ۱ مولانا کلمات پرده و رضا و در شعر ۱ در عدل و تدبیر و رای بوستان سعدی کلمات رضا و مرز وجود دارند. پرده بیانگر مقام رضای خداوند و حد واسط و مرز جهان‌های عدم و مرحله روح الله یا روح القدس است. در شکل راه کمال که در ادامه آمده این مرتبه از کمال نشان داده شده است. در شکل زیر جهان دو قطبی خیر و شر یا تضاد به صورت دایره یا حلقه نشان داده شده است. در مقاله کلمه میوه و در شعر ۱ در عدل و تدبیر و رای بوستان سعدی و در قطعه ۶۳ ابن یمین و در غزل ۱۳۹۵ مولانا کلمات نیک و بد ذکر شده‌اند. منظور از خوردن از میوه درخت نیک و بد قرار گرفتن آدم در جهان دوقطبی نیک و بد یا تضاد است. هدف از خوردن میوه درخت نیک و بد در سمت راست دایره جهان دوقطبی، رسیدن به درخت آگاهی در سمت چپ دایره جهان دوقطبی است. در قصیده ۳۶ ظهیر فاریابی به یمین و یسار یا گروه خیر و شر یا نیک و بد اشاره شده است. شکل دایره‌ای راه کمال نشان می‌دهد که تعداد العالمین یا جهان‌های دو قطبی مربوط به هر مرحله وجود یا رب محدود هستند. در خطبه ۱ نهج البلاغه کلمه محدود و در برگ ۱۶۳ کتاب مکتوب کلمه محدودیت وجود دارد. از دید ناظری که در مرحله عدم قرار دارد بی‌نهایت مرحله رب وجود دارد. هر مرحله رب شامل بخشی از صفات خداوند است. در خطبه ۱ نهج البلاغه عبارت «پروردگارى كه براى صفات او حدّ و مرزى وجود ندارد» ذکر شده است. در شعر ۱ در نیایش خداوند بوستان سعدی کلمه لااحصی وجود دارد. در لغت نامه دهخدا بیان شده: «لااحصی به معنی شمار نکنم. و اشارت است به حدیث نبوی ص : لااُحصی ثناء علیک انت کما اثنیت علی نفسک ؛ یعنی شمار نتوانم کرد صفات را بر تو، آنی که خود صفت کردی ذات خود را:» ابیات زیر از شعر ۱ مجلس اول سعدی و شعر ۱ در نیایش خداوند بوستان سعدی و غزل ۳۵۲ سعدی نشان می‌دهند که جهان‌های عدم، جمع جهان‌های وجود یا جهان‌های رب هستند. در مقاله به کلمه جمع اشاره گردید.
الحمدلله الذی خلق الوجود من العدم *** فبدت علی صفحاته انوارُ اسرار القدم (شعر ۱ مجلس اول سعدی)
شکر آن خدایی را که او هست آفریده‌ست از عدم ***. پس کرد پیدا بر عدم انوار اسرار قدم (شعر ۱ مجلس اول سعدی)
به امرش وجود از عدم نقش بست *** که داند جز او کردن از نیست، هست؟ (شعر ۱ در نیایش خداوند بوستان سعدی «سرآغاز»)
جانا هزاران آفرین بر جانت از سر تا قدم *** صانع خدایی کاین وجود آورد بیرون از عدم (غزل ۳۵۲ سعدی)
در آیه ۱ سوره کوثر و ترجمه مکارم شیرازی بیان شده: «ما به تو كوثر (خير و بركت فراوان) عطا كرديم.» اگر این آیه را به عدد ابجد کبیر تبدیل کنیم حاصل ۳۳۱۰ می‌شود. در مقاله عدد ۱۳۳۰ ذکر شده است. ارقام عددهای ۱۳۳۰ و ۳۳۱۰ مشترک هستند. در ترکیبات ۱ مجد همگر و در شعر ۱ دیگر سروده‌های فرخی یزدی و در غزل ۱۳۶ فیض کاشانی به چشمه کوثر اشاره شده است. منظور از چشمه کوثر جهان‌های عدم است. چشمه در آخر رود قرار دارد. جهان‌های عدم آخرین مرحله کمال است. در مقاله کلمه آخر و در ترجیع بند ۱ خاقانی کلمات چشمه، آخر، عدم، عرش و لقا و در خطبه ۱ نهج البلاغه کلمات آخر، عرش و هفت آسمان و در شعر ۱ مجلس اول سعدی کلمات آخر، الاخرة و عدم و در ترجیع بند ۱ خاقانی کلمات آخر، عدم، عرش و لقا و در قصیده ۱ سلیم تهرانی و در غزل ۳۶۱ اوحدی و در غزل ۱۱۳۶ مولانا کلمه عدم و در شعر ۱ در عدل و تدبیر و رای بوستان سعدی و در قصیده ۱ عراقی کلمات آخر و وصال و در ترکیبات ۱ مجد همگر و در غزل ۱۳۹۵ مولانا کلمه وصال و در مثنوی ۱ نسیمی کلمات عرش و عارف و در ترجیع بند ۱ مولانا و در مثنوی ۹۹ ملا احمد نراقی کلمه عارف ذکر شده است. منظور از وصال خداوند، مقام عارف و مقام فنا رسیدن به عرش یا جهان‌های عدم یا آخرین مرحله کمال است. در توضیحات کوثر در سایت ویکی‌شیعه که آدرس آن در زیر امده بیت زیر از حافظ قرار دارد. این بیت نشان می‌دهد کوثر بالاتر از مرحله بهشت عدن در راه کمال قرار دارد. در توضیحات سلسبیل در سایت ویکی‌شیعه که آدرس آن در زیر آمده بیان شده: «در گزارش‌های روایی دیگر آمده است محل جاری شدن سلسبیل از زیر عرش است و از آنجا روانه بهشت عدن (بالاترین مقام در بهشت) می‌شود و در ادامه وارد مناطق دیگر بهشت می‌شود.» عرش، کوثر و سلسبیل بیانگر جهان‌های عدم و بهشت عدن بیانگر بالاترین مرحله در جهان دوقطبی یا مرحله روح الله یا روح القدس است. در ادامه مقاله کلمه جبرئیل و در مثنوی ۱ نسیمی کلمه سدره وجود دارد. در سوره نجم بیان شده: «و به راستى كه بار ديگر هم او [جبرئيل] را ديد. در نزديكى سدرة المنتهى.» منظور از سدرة المنتهی و جبرئیل مرحله روح الله یا روح القدس است. در ویکیپدیا بیان شده سدرة المنتهی منتهای رسیدن جبرئیل است و محمد(ص) توانست از آن بگذرد. محمد(ص) جهان‌های عدم را مشاهده کرده که بالاتر از مرحله روح الله یا روح القدس یا جبرئیل یا سدرة المنتهی است. در ادامه مقاله آیه ۲۲ سوره مریم آمده که بیان می‌کند مریم مقدس جبرئیل را مشاهده کرد. منظور از جبرئیل روح الله یا روح القدس است. در قرآن بیان شده که مریم مقدس روح خدا یا روح الله را مشاهده کرده است.
بهشت عدن اگر خواهی بیا با ما به میخانه *** که از پای خمت روزی به حوض کوثر اندازیم (حافظ)
توضیحات کوثر در سایت ویکی‌شیعه
توضیحات سلسبیل در سایت ویکی‌شیعه
در سوره توبه و در آیه ۱۶۳ سوره بقره و در شعر ۱ حمید الدین بلخی عبارت لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ ذکر شده است. لا اله الا الله بیانگر جهان‌های عدم است. «لا اله» یعنی جهان‌های عدم مرحله اله نیست. «الا الله» یعنی بعد از مرحله عدم تنها خدا می‌ماند. جهان‌های عدم بین مرحله اله (لا اله) و خداوند (الا الله) قرار دارد. در بیت زیر از قصیده ۱ سوزنی سمرقندی عبارت‌های لا اله و الا الله ذکر شده‌اند. اگر بیت زیر را به عدد ابجد وسیط تبدیل کنیم حاصل ۲۲۱ می‌شود. در مقاله عدد ۲۲۱ ذکر شده است.
لااله آورده را اثبات الاالله ز من *** عشق الاالله و صدق لااله آورده‌ام
جهان‌های عدم غیر قابل وصف یا سبحانی هستند؛ چون جهان‌های عدم از دید ناظر بی‌نهایت هستند. در شعر ۱ در نیایش خداوند بوستان سعدی کلمات عدم و سبحان و در شعر ۱ مجلس اول سعدی کلمات عدم، سبحان و نظاره وجود دارند. در شکل زیر از جزوه دوره چهارم عرفان حلقه این موضوع مشخص است. شکل راه کمال به کمک شکل زیر از از جزوه دوره چهار عرفان حلقه کشیده شده است. در شعر ۱ در عدل و تدبیر و رای بوستان سعدی و در قصیده ۱ عراقی کلمات دیده و نظاره و در شعر ۱ حمید الدین بلخی کلمات دیده، ناظر و نظاره و در منشور کوروش و در قصیده ۳۶ سوزنی سمرقندی و در غزل ۳۱۶ فروغی بسطامی کلمه نظاره و در ترجیع بند ۱ خاقانی کلمات نظاره و عدم و در برگ ۶۳ کتاب تفسیر اشو بر چنین گفت زردشت نیچه کلمات نظاره و عظیم و و در شعر ۱ مجلس اول کلمات عدم و عظیم و در قصیده ۱ حافظ و در مثنوی ۱ نسیمی و در برگ ۱۶۳ کتاب‌های مکتوب و والکیری‌ها و در برگ ۳۶ کتاب کیمیاگر و در برگ ۳۶ کتاب تفسیر اشو بر چنین گفت زردشت نیچه کلمه عظیم و در آیه ۱ سوره اسراء و ترجمه انصاریان و در خطبه ۱ نهج البلاغه کلمه عظمت وجود دارد. خداوند جهان‌های عدم را از دید ناظری که در آن است بی‌نهایت خلق کرده تا ناظر عظمت خداوند را درک کند. در قطعه ۱۱۱ سنایی کلمه لا حول ذکر شده که به عبارت «لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم؛ هیچ نیرو و توانى جز از سوى خداوند بلندمرتبه و بزرگ نیست» اشاره می‌کند. در این عبارت نیز به عظمت خداوند اشاره شده است. از دید خداوند جهان‌های عدم محدود است. فقط خداوند بی‌نهایت است. الله اکبر به معنی این است که فقط خداوند بی‌نهایت است. در شعر ۱ حمید الدین بلخی کلمه نامحدود و در مثنوی ۱ نسیمی عبارت بلا انتهی وجود دارد. در خطبه ۱ نهج البلاغه عبارت خدای سبحان وجود دارد. خداوند به دلیل بی‌نهایت بودن سبحان یا غیر قابل وصف است.
مطلبی که بیان گردید بخشی از مقاله «گوشه‌ای از تحریف‌ها در کتاب‌های مقدس و دین‌ها» است که آدرس آن در زیر آمده است.
https://noorvaneshaneha.blogspot.com/2025/01/blog-post_75.html
نظرات
ارسال یک نظر