سیمرغ در قاف قسمت خورد
سوره ق در قرآن با حرف مقطعه ق یا قاف آغاز می‌شود. در ویکی‌پدیا بیان شده که موضوع این سوره بیشتر درباره معاد، قیامت و انتقال به جهان‌های دیگر پس از مرگ است. این نشان می‌دهد که قاف بیانگر یک جهان است. در آیه ۷ سوره قاف به کوه اشاره شده که نشانه‌ای از کوه قاف است. آیه ۷ سوره قاف بیان می‌کند: «و زمين را گستراندهايم، و در آن كوهها را درانداخته‌ایم، و در آن از هرگونه خرمى روياندهايم» بیت زیر از سعدی مشابه آیه ۷ سوره قاف است. بیت زیر بیان می‌کند که خداوند آنچنان جهان گسترده‌ای خلق کرده است که سیمرغ در دوردسترین مکان یعنی قاف نیز به سهم خود می‌رسد. اگر عبارت «سیمرغ در قاف قسمت خورد» را به عدد ابجد کبیر تبدیل کنیم حاصل ۳۱۰۵ می‌شود. در مقاله عددهای ۱۰۳۵، ۱۳۰۵، ۱۳۵۰ و ۱۵۳۰ ذکر شده‌اند. ارقام این عددها مشترک هستند. در آیه ۱۵۳ سوره آل عمران عبارت «مکان‌های دوردست» وجود دارد. قاف یا کوه قاف دوردست‌ترین جای ممکن در راه کمال است. منظور از کوه قاف آسمان ۷ ام یا آخرین مرحله کمال یا جهان‌های عدم است. در خطبه ۱ نهج البلاغه کلمات آخر، هفت آسمان و عرش و در ترجیع بند ۱ حسین خوارزمی کلمات آخر، هفت طباق، عرش، کرسی و وصل و در قصیده ۱ حسین خوارزمی کلمات هفت چرخ و عرش و در قطعه ۱ خاقانی کلمات عرش و کرسی و در شعر ۱ مجلس اول سعدی کلمات آخر، الاخرة و عدم و وصال و در قصیده ۱ شاه نعمت الله ولی کلمات آخر، لقا، عدم، فنا و عارف و در ترجیع بند ۱ خاقانی کلمات آخر، عدم، عرش و لقا و در قصیده ۵۳ افسر کرمانی کلمات آخر، عدم، عرش و لقا و در آیه ۵:۱۳ کتاب مقدس مکاشفه یوحنا کلمات تخت و ابد و در غزل ۱۳۵ محتشم کاشانی کلمه عدم و در غزل ۴۱ نظیری نیشابوری و در غزل ۵۳۱ نظیری نیشابوری کلمه فنا و در غزل ۱۳۵ حسین خوارزمی کلمات فنا و وصال و در غزل ۵۹ عبید زاکانی کلمات آخر و وصلت و در شعر ۱ دیگر سروده‌های فرخی یزدی و در غزل ۳۵ حسین خوارزمی و در شعر ۳۵ رضا قلی خان هدایت و در غزل ۱۳۵ میلی و در غزل ۵۱۳ سیف فرغانی کلمه وصال و در شعر ۱ دفتر اول مثنوی و معنوی مولانا و در غزل ۱ جهان ملک خاتون و در غزل‌های ۱ و ۵۱۳ نظیری نیشابوری و در غزل ۳۵۱ سنایی و غزل ۵۳۱ محتشم کاشانی و در غزل ۱۰۳۵ بیدل دهلوی کلمه وصل وجود دارد. منظور از وصال خداوند، مقام عارف و مقام فنا رسیدن به عرش یا جهان‌های عدم یا آخرین مرحله کمال است. در بیت زیر از قصیده ۱ حافظ کلمات سیمرغ و عروج ذکر شده‌اند. منظور از عروج رفتن به جهان‌های عدم است.
چنان پهن خوان کرم گسترد *** که سیمرغ در قاف قسمت خورد (شعر ۱ در نیایش خداوند بوستان سعدی «سرآغاز»)
سیمرغ وهم را نبود قوّت عروج *** آنجا که بازِ همّت او سازد آشیان (قصیده ۱ حافظ)
مطلبی که بیان گردید بخشی از مقاله «ارتباط بین کلمه‌ها و عددها در قرآن، کتاب‌های مقدس، شعرها و ...» است که آدرس آن در زیر آمده است.
https://noorvaneshaneha.blogspot.com/2025/01/blog-post_28.html
نظرات
ارسال یک نظر